Mijn naam is Kris Bassie, ik ben 23 jaar en vierdejaars logopedie student. Naast mijn afstudeerstage heb ik deelgenomen aan het project COMPLETE waarbij ik de CMD (Communication and Multimedia Design) studenten heb begeleid in het traject. Deze studenten kregen de opdracht om een product te ontwerpen dat de samenwerking tussen ouders van kinderen met TOS en logopedisten zou vergemakkelijken.
Mijn deelname aan project COMPLETE heb ik kunnen koppelen aan Honours Vakmanschap/Innovatie & Disseminatie door samen te werken met de studenten van een andere opleiding waarbij ik hen begeleidde en het aanspreekpunt was.
Toen ik de oproep voorbij zag komen voor logopediestudenten die interesse hadden om deel te nemen was ik meteen enthousiast. Ik wist dat ik deze periode ook zou gaan starten met mijn eindstage. Voor mij leek dit de perfecte combinatie: werken in de praktijk, zien hoe de communicatie tussen ouders en logopedist verloopt en de informatie delen zodat hier een mooi product uit kan komen. Ook was dit voor mij een goede kans om mijn eigen kennis te gebruiken. Nu ik steeds zelfstandiger word in de logopediepraktijk, leer ik ook steeds beter op mijn eigen kennis en handelen te vertrouwen. Door deze kennis te delen met studenten die niets tot weinig afweten van logopedie daag ik mijzelf ook uit weer in de theorie te duiken. Dit leek mij een leuke uitdaging.
“Hierdoor ging ik zelf ook nadenken: Wat mis ik in de praktijk?”
Wat mij al snel opviel, was dat de studenten het lastig vonden om informatie te vinden. Ze hadden niet echt een beeld van het vak logopedie. Hierdoor waren veel vragen gericht op de algemene werkzaamheden. Hierna kwam de verdieping in TOS. Het was interessant om te zien met welke blik zij naar de stoornis keken. Ook was het mooi om te zien welke producten zij ontwikkelden. Hierdoor ging ik zelf ook nadenken: Wat mis ik in de praktijk? Wat zou de samenwerking met ouders vergemakkelijken? De werkwijze van de CMD-studenten was anders dan ik zelf gewend was vanuit de opleiding logopedie. De studenten begonnen met inventariseren en het verzamelen van zo veel mogelijk informatie. Hierna begonnen zij met brainstormen. In de eindproducten en presentaties was deze opbouw goed terug te zien. Door uitgebreide voorkennis hebben zij kunnen clusteren wat van belang is en wat een goede aanvulling zou kunnen zijn.
In de eerste weken van het project was ik veel tijd kwijt aan het contact met de studenten, dit werd langzaam minder. In de weken voor de eindpresentatie werd dit weer wat meer, omdat zij feedback vroegen op hun producten. Ik vond de verdeling van de werklast goed en vond het ook leuk om er mee bezig te zijn. Tijdens het doorlezen van de producten merkte ik dat ik het kon koppelen aan de praktijk. Bij de verschillende producten ging ik meteen bedenken of ik het zou gebruiken, en zo ja; hoe. Door het project werd ik zelf ook getriggerd om meer bezig te zijn met de communicatie naar ouders. In mijn stage was dit een leerdoel van mij. De communicatie met ouders kan lastig zijn. Je wil duidelijk zijn, beknopt en goed het belang van logopedische behandeling overbrengen. Dit begint allemaal bij kennis en onderbouwing van jouw handelen. Door hier vertrouwen in te hebben en dit over te brengen zullen ouders jou vertrouwen. Met dit oog heb ik ook naar de producten van de studenten gekeken. Werkt iets verrijkend en aanvullend?
Het leuke aan deelnemen aan de ontwikkeling van de producten vond ik om te zien waarmee de studenten aankwamen. Hoe kleurrijk, uitnodigend en vernieuwend de producten zijn die zij presenteerden. Ik vond het interessant om te zien met welke blik zij de producten ontwierpen, maar ook hoe goed zij doorhadden wat aansluit.
“Een leuk, creatief idee vond ik de TOS-tas.”
De uiteindelijke producten zijn zeer uiteenlopend. Zo ontstonden er apps die niet alleen de communicatie tussen beide partijen transparant maken, maar ouders ook een plek geven waar zij alles over de behandeling terug kunnen vinden. Er werd een stripboek ontworpen voor heldere uitleg en emotiekaarten om aansluiting te bieden in gesprekken. Een leuk, creatief idee vond ik de TOS-tas. Een tas die kind en/of ouder meekrijgen bij aanvang van het behandeltraject. Hierin zitten tools, uitleg, leuke spelletjes, etc. Echt iets dat ik zelf in zou zetten.
Voor mij was het een leuke, leerzame ervaring om naast de studie te doen. Zoals ik al benoemde daagt het je uit om de verworven theorie over te brengen, maar is het ook een traject waarin samenwerking en feedback centraal staat. Ik zou het dan ook zeker aanraden om mee te werken aan de projecten die vanuit de opleiding worden aangeboden!