Hoe gaat het eigenlijk met Alex Jongman?
In het kader van de Sustainable Development Goals (SDG) van de VN staan digitale toegankelijkheid en inclusie hoog op de agenda van HBO-ICT van Hogeschool Utrecht. En die zijn Alex Jongman op het lijf geschreven. Al lang voordat deze onderwerpen in de belangstelling kwamen, was hij gegrepen door ‘user experience’. Niet verwonderlijk dat hij de drijvende kracht is achter de nieuwe minor Digitale toegankelijkheid & inclusie én met zijn studenten een VR-Escaperoom ontwikkelde die ook toegankelijk is voor slechtzienden.
Studentenproject VR-Escaperoom
Er is steeds meer aandacht voor digitale toegankelijkheid en inclusie, mede door de SDG’s. Ook binnen onze opleiding. Zo heeft een groepje tweedejaars Software Development studenten bij de themaopdracht digital smart services (met webtechnologie een virtuele escaperoom voor de VR-bril gebouwd die ook toegankelijk is voor mensen met een visuele beperking.
Bij deze opdracht werken we samen met de Stichting Accessibility die zich inzet voor een digitaal, fysiek en sociaal toegankelijke samenleving. De eerste groep studenten heeft inmiddels een goede basis neergezet: drie testpersonen met een visuele beperking waren laaiend enthousiast over de beleving die het spel hen bood.
Het komende semester gaan we het spel verder uitbreiden en proberen uniforme bouwstenen in HTML te definiëren voor het VR-speelveld. Met als doel ontdekken van vaste regels en structuren met betrekking tot toegankelijkheid voor VR-webdevelopers. De Stichting Accessibility kan deze kennis vervolgens inbrengen in W3C, een consortium dat onder meer standaarden voor webbouwers ontwikkelt, die de digitale toegankelijkheid moeten waarborgen. Het zou mooi zijn om zo een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van een wereldwijde standaard voor VR.
Niet alleen mensen met een beperking hebben hier profijt van. Door naast de visuele dimensie ook andere zintuigen te prikkelen met bijvoorbeeld audio-effecten en een trillende controller, ontstaat voor alle gebruikers een veel rijkere VR-beleving.
Minor digitale toegankelijkheid en inclusie
Tot een paar jaar terug was er bij SD minder aandacht voor front-end programmeren. Met de vakken Frontend Programming 1 en 2 (FEP1 en FEP2) hebben we daar verandering in gebracht. Veel eerstejaars waren al behoorlijk bedreven in HTML, CSS en Javascript. Hoe konden we het vak ook voor hen aantrekkelijk maken? Via de Stichting Accessibility hebben we voor FEP1 een gastspreker uitgenodigd om bewustzijn te kweken voor digitale toegankelijkheid. En voor FEP2 levert de stichting een expert die feedback geeft op de projecten van onze studenten. Deze ontwikkeling is de aanzet geweest voor het opzetten van de nieuwe minor Digitale toegankelijkheid en inclusie.
Sites en apps van de overheid moeten nu al voldoen aan regels voor webtoegankelijkheid, per 2025 geldt dit ook voor commerciële bedrijven. Een ingrijpende ontwikkeling waar we onze studenten vanaf komend studiejaar op gaan voorbereiden met onze nieuwe minor. Uniek in Nederland en een mooie aanvulling op het curriculum van onze opleiding waarin de SDG’s een grote rol spelen.
We zijn de minor nu aan het ontwikkelen, samen met de Stichting Accessibility. Het plan is om de studenten eerst twee dagen te laten meelopen met iemand met een beperking om aan den lijve te ondervinden welke digitale touchpoints voor problemen zorgen. Vanuit deze ervaring moeten zij een customer journey en persona opstellen en presenteren. Vervolgens zullen zij de website van een van onze opdrachtgevers aan de hand van de Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) analyseren en een advies opstellen over mogelijke verbeteringen.
Daarna is het tijd om verbeteringen door te voeren. Dat kan op verschillende manieren omdat de minor ook toegankelijk is voor studenten van andere studies. Zo zullen onze ICT-ers bijvoorbeeld de code kunnen verbeteren, studenten journalistiek de teksten aanpakken en designers de contrasten optimaliseren.
Vervolgens sturen we ze de organisatie van Hogeschool Utrecht in om uit te zoeken waar en waarom het bij de ontwikkeling van de bestaande digitale touchpoints is misgegaan en hoe dat in de toekomst voorkomen kan worden. Denk bijvoorbeeld aan onze koffiemachines die hier bij HBO-ICT staan. Zonder braille en auditieve ondersteuning zijn die niet toegankelijk voor mensen met een visuele beperking. Bij de producent kunnen ze vragen waarom daar bij het ontwerp geen rekening mee is gehouden. En bij onze eigen HU-inkooporganisatie kunnen ze vragen waarom het geen voorwaarde is geweest bij de aanbesteding.
Het is superbelangrijk om onze studenten deze kennis en vaardigheden nu al bij te brengen. Dan kunnen zij straks, al in de ontwerpfase, rekening houden met webtoegankelijkheid.
Korte bio Alex
Alex groeide op in Duitsland met een Nederlands paspoort. Tijdens zijn studie Informatica aan de Universiteit Twente was het Nederlands-Duitse woordenboek zijn meest gelezen boek. Na afstuderen werd hij consultant bij de Computer Management Group (CMG). Het pak waarin hij daar naar zijn werk moest paste hem niet, waarna hij business analist werd bij Addend. Een start-up die een schil bouwde om de steeds complexere middleware bij bedrijven toegankelijk te houden.
Het barsten van de internetbubbel maakt een eind aan het bedrijf, waarna Alex overstapte naar de School voor Communicatiesystemen in Utrecht, het huidige Communication & Multimedia Design (CMD). Rond 2005 ging Alex aan de slag bij de Faculteit Informatica waar hij de opleiding Information Engineering mocht verbouwen, een combinatie van software development en bedrijfskundige informatica. De inrichting van de opleiding vertoonde al veel gelijkenissen met de huidige onderwijstransitie bij HBO-ICT. Inmiddels is Alex docent Software Development en vaart wel bij de goede sfeer en de ruimte voor innovatie die het huidige management biedt.
Alex woont in Utrecht, heeft een vriendin en laat zijn leeftijd in het midden.