Heba Smit

Heba Smit is coach bij ‘Open ICT’

Hoe mannen en vrouwen elkaar aanvullen

Heba Smit is een van de twee vrouwelijke leden van het team dat op de HU de opleiding Open ICT verzorgt. Ze voelt zich als een vis in het water in een omgeving waar ze haar studenten mag begeleiden richting een leven na de hogeschool. Een leven dat méér inhoudt dan alleen programmeren: waar zorg voor elkaar en de wereld én respect voor iedereen het verschil maakt.

Toen Heba Smit voor de keus stond welke vervolgopleiding zij na het VWO zou volgen, koos zij voor psychologie. Interesse voor ICT was er niet, want vooral ‘mensen’ interesseerden haar. Die interesse in mensen bestaat nog steeds, maar de tegenstelling die zij eerder tussen ICT en mensen zag.. die bestaat allang niet meer.

“Het pad daarna liep even wat anders dan standaard”, lacht ze. “In plaats van een baan te kiezen die naadloos aansloot op mijn studie, kwam ik in de ICT terecht. Een lang verhaal, maar het komt erop neer dat ik als autodidact mezelf heb leren programmeren en al snel ontdekte dat ICT véél meer inhield dan alleen dit ene aspect. Dat biedt kansen! Met mijn interesse in mensen, opleiding in psychologie én mijn opgedane kennis over ICT, was ik bijvoorbeeld bij uitstek geschikt om de ideeën van ontwerpers te vertalen naar de softwareontwikkelaars. Veelzijdig en passend bij zowel mannen als vrouwen.”

Naar de HU
De geboorte van haar dochter was aanleiding voor Heba om zich even terug te trekken uit het werkende leven. Toen ze weer mogelijkheden kreeg dit op te pakken, plaatste de HU een advertentie voor een docent/coach voor Open ICT. “Alsof alles op zijn plek viel” vertelt Heba. “Juist het woord ‘coach’ triggerde. Niet alleen een docent in een technische richting, ook een mens die een ander mens coacht in het doorlopen van een technisch gericht opleiding. En hoe fantastisch dat ik van de HU de ruimte kreeg om op het voor mij beste moment te kunnen starten.”

Zelfstandig leren
Open ICT is een opleiding waar studenten veel coaching krijgen en heel zelfstandig te werk gaan. Geen klassikale lessen en periodes die met een schriftelijke toets worden afgesloten. Integendeel. Er wordt projectmatig gewerkt aan uiteenlopende onderwerpen die binnen de ICT passen. “En dat zijn er veel”, weet Heba. “ICT is zoveel meer dan alleen het programma schrijven. Je hebt te maken met een opdrachtgever, technische mogelijkheden, budget, de markt, maar vooral: met de eindgebruiker. Hoe denkt deze, hoe handelt deze? Hoe maak je een applicatie zodanig dat het doel wordt bereikt?

Deze aspecten zijn dermate belangrijk dat onze studenten voor bijna de helft worden beoordeeld op competenties die niet technisch zijn. Respect, omgang, zelfreflectie, conflictsituaties enzovoorts komen hier aan bod. Dit dwingt studenten om niet alleen over de techniek na te denken, maar ook over de omgeving waarin hij of zij functioneert en waar de applicatie om moet draaien. Het geeft hen ook de ruimte om te zijn wie ze zijn en dat proberen we ook zoveel mogelijk te stimuleren. Niet iedereen is het stereotype programmeur. En dat hoeft ook niet. Een aandachtspunt dat onder meer heeft geleid tot het steeds grotere aantal vrouwelijke studenten dat de opleiding Open ICT volgt. En het mooie is: dit wordt enorm gewaardeerd door de mannelijke studenten; in het groepswerk functioneert diversiteit nu eenmaal het beste.”

Samenwerken
Het beste uit mensen halen is ook iets wat binnen het eigen team van Open ICT centraal staat. Heba: “We zijn nu met elf mensen en bij een aantal van hen was ik nauw betrokken bij de werving. Tijdens de gesprekken beoordeel ik mee of iemand in het team past en kijken we niet alleen naar de technische competenties. Verder proberen we mensen dan zoveel mogelijk in te zetten op plekken waar ze passen; waar ze relevante ervaring en kennis hebben. En natuurlijk moeten ze kunnen coachen.”

Het team bestaat momenteel uit twee vrouwen en negen mannen. “Een prima verhouding”, meent Heba. “Er zouden zeker meer vrouwen in mogen zitten, maar meer dan één is in elk geval aan te bevelen is mijn ervaring. Wanneer je de enige vrouw in een team met mannen werkt, kan de verhouding scheef raken en een ‘toxische omgeving’ ontstaan. Ik ambieer overigens zeker geen 50/50 verhouding. Het is niet realistisch en kan leiden tot positieve discriminatie, maar een significant percentage is wenselijk. Eenvoudig omdat de praktijk leert dat mannen en vrouwen in een team elkaar perfect kunnen aanvullen. Mits ze respect hebben voor elkaar. En dat is wat hier gebeurt, waar ik trots op ben en waar ik me prettig bij voel. Voor zover ik het kan inschatten hebben onze studenten dat gevoel ook wat betekent dat we mensen opleiden tot volwaardige ICT-professionals, die respectvol zijn en straks sterk in hun schoenen staan.”

Welke docent wil jij graag terugzien in deze rubriek en welke vragen zou jij willen stellen?

Meld het aan de redactie via alumni-ict@hu.nl