Op 21 september, de dag dat in 1981 de Verenigde Naties uitriepen als internationale Dag van de Vrede met als doel een wereldwijde dag van wapenstilstand en geweldloosheid, kwamen oud-medewerkers bij elkaar op de derde verdieping aan de Heidelberglaan 15. Het was voor het eerst dat we een activiteit organiseerden rondom een welkom voor nieuwe leden. Daar wachtten twee dozen met gebak. Een doos te veel bleek, want er waren wat afzeggingen door de die dag gestaag vallende regen.
Na een korte inleiding van Hans Merkx over de start van de Botanische Tuinen nabij het Fort Hoofddijk en de betekenis van dat fort voor de ontwikkeling van de Uithof, gingen de deelnemers uiteen in twee groepen. De ene groep ging naar de Botanische Tuinen, de andere zette richting het Trans 1, het eerste gebouw van de
universiteit dat gebouwd werd in de toen nog kale Johannapolder. We schrijven 1964. Hans Merkx leidde deze groep door het centrumgebied en wees op gebouwen, hun architecten en de beweegredenen van de universiteit bij de ontwikkeling van de Uithof in de loop van de afgelopen 60 jaar. Hij vertelde ook over het allereerste gebouw dat de (voorlopers van de) HU in 1982 daar mochten bouwen. Fysiotherapie en Logopedie mochten in de verste uithoek op Bolognalaan 101 hun onderkomen neerzetten. Dat was een belangrijke én eerste stap voor de verdere huisvesting van de HU op de Uithof. Hans vertelde ook over de bisschoppen die via wegen en stegen door dit gebied trokken, eeuwen geleden! En dat moderne architectuur een heel goed contrast vormt met oude gebouwen, die een icoon zijn van hun tijd. Na het tonen van een foto van het echtpaar Plantinga, die in 1962 namens de universiteit hun intrek namen in boerderij “De Uithof” wist iedereen waar dit gebied zijn naam aan te danken had. Sinds 2018 is deze wijk van Utrecht bekend onder de naam Utrecht Science Park.
Na veel verhalen en omzwervingen was het tijd voor de afsluitende borrel op Padualaan 101. Oh ja, een prachtig gebouw van architectenbureau Mecanoo van Francine Houben, geopend in 1995 en onderdeel van de door Rem Koolhaas ontworpen “kasbah zone”. Stop, genoeg, we gaan aan de borrel. De andere groep ging onder leiding van Yvonne van Etten richting de Botanische tuinen, waar we in de warme kassen prachtig gekleurde vlinders zagen. We hadden niet echt de tijd om alles op ons gemak te bekijken van onder onze paraplu’s. Misschien gaan we het daarom nog een keer in het voorjaar overdoen, als ook de bloemen nog uitbundiger bloeien. De borrel werd genuttigd op de Padualaan 101. En wat heerlijk dat we ons tegoed konden doen aan de tweede doos met gebak. Even niet denken aan de calorieën.
Hans Merkx en Henk Penseel