“Net een film die echt wordt”

Sonja Zinken is docent Optometrie bij de Hogeschool Utrecht, maar ze doet wel meer met haar weekend dan alleen toetsen nakijken. Haar zaterdag is eerder gevuld met bedden opmaken, hulp aanbieden en mensen opvangen. Ze is namelijk bijna elke zaterdag bezig als Ready2Help vrijwilliger voor het Rode Kruis. Soms staat ze op het station, soms in een opvang voor meer dan 200 mensen en soms in een opvang met maar 50 vluchtelingen. Ze zag een mogelijkheid om te helpen en greep hem met beide handen aan.

Door: Lune van den Berg                                                                                                                       30-05-2022

“Eigenlijk ben ik al best lang vrijwilliger bij het Rode Kruis, maar het lukte nooit om er iets mee te doen. Ik werk gewoon fulltime, dan wordt een dag uitblokken om te helpen erg lastig. Maar toen kwam de oorlog in Oekraïne en veranderde alles van de ene op de andere dag.”

Om de vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen, heeft het Rode Kruis de vrijwilligers uit de databank van Ready2Help ingezet. Hier staat Sonja uiteraard ook in, maar wat betekent dat eigenlijk? De vrijwilligers schrijven zich in, maar hebben geen vaste uren. Ze worden opgeroepen via een speciale inzet appals er in de buurt hulp nodig is. Dit houdt in dat het enorm flexibel is en dat de vrijwilliger zelf kan aangeven of die wel of niet beschikbaar is voor een dienst of actie.

Voor Sonja begon het allemaal bij een eerste inzet op Amersfoort Centraal. Daar zet ze vluchtelingen vanuit Duitsland over op de trein naar Utrecht. Dit werd al snel gevolgd door het opzetten van een vluchtelingen locatie in Hilversum. Daar zetten ze veldbedden op, richt kamers in en zorgt dat alles klaar is zodat er geslapen kan worden. Niet dat daarmee het probleem is opgelost volgens Sonja, “Veldbedden zijn prima, voor een paar dagen, niet voor een paar weken”. Vluchtelingen die daar aankomen, krijgen een overvolle kamer met een veldbedje, een slaapzak en een kussen. Maar daar kan het Rode Kruis niks aan doen, dit is nu eenmaal alles wat we hebben nu. Dat maakt het niet minder heftig.”

Dat het heftiger is dan verwacht, daar komt Sonja al snel achter, “Het is net een film die echt wordt. Anders kan ik het niet beschrijven. Ik heb ook echt wel iemand nodig bij wie ik mijn verhaal kwijt kan. Dat druk ik iedereen op het hart die vrijwilligerswerk gaat doen. Zorg dat je een vertrouwenspersoon hebt, anders blijft alles in je hoofd zitten en dat kan niemand aan.”

Elke opvang waar Sonja naar binnen loopt, is anders. Andere mensen, tafels en verhalen. Er is echter een regel die altijd hetzelfde blijft: “Je moet er gewoon zijn.” Wat dat precies inhoudt veranderd bijna met de minuut volgens Sonja, “Ik zag een man voorover zitten, dus ging naast hem zitten en sloeg mijn arm om hem heen. Zodra ik dat deed, begon hij te huilen. Ik hoefde niks te zeggen, ik moest er gewoon even voor hem zijn.”  

Elke zaterdag geconfronteerd worden met de werkelijkheid van de vluchtelingen, is lastiger dan verwacht. Sonja beseft echter al snel dat ze niet alles kan oplossen, ze kan alleen maar helpen, “Als je er bent, wees er dan ook echt. In dat moment doe je alles wat je kan, maar daarbuiten heb je er geen grip op. Dat besef moet tot je doordringen. Als je er niet bent, moet je het loslaten.”

Sonja heeft heel wat geleerd en meegemaakt tijdens haar vrijwilligerswerk, maar ze verwacht dat het niet snel opgelost zal zijn. Daarom drukt ze mij op het hart dat het geen kwaad kan om je in te schrijven voor Ready2Help, om je alvast op weg te helpen heeft ze hier alvast haar belangrijkste tips:

1.      Zorg voor een vertrouwenspersoon aan wie je je verhaal kan vertellen

2.      Expect the unexpected

3.      Accepteer dat je het niet kan oplossen