De meest bijzondere honoursprestatie[1] van het domein Gezondheidszorg wordt ieder jaar beloond met de Ad van Doorenprijs. Dit jaar ging de prijs naar Michelle Bosch (Verpleegkunde) en Jelle Visser (Management in de Zorg).
Michelle en Jelle hebben beiden vanuit een zeer duidelijke innerlijke drive hun prestaties vormgegeven en anderen warm gemaakt voor hun passie. Bij beiden was ook de relatie met en de meerwaarde voor het beroep en beroepenveld heel duidelijk voor de jury. Inclusiviteit zit bij beiden diep in het hart. Omdat het lastig kiezen was besloot de jury beide genomineerden te laten winnen. Of zoals tijdens de uitreiking werd gezegd: “De winnaar is: Mich-Jelle!”
Er waren dit jaar in totaal zes genomineerden voor de Ad van Doorenprijs. Zij behaalden tijdens hun studie honourssterren en hebben allen uitzonderlijke prestaties geleverd. Ben je benieuwd naar wat de studenten gedaan hebben om genomineerd te worden? Lees verder hieronder of bekijk een compilatie van de pitches die zij gaven.
Jelle richtte Terrible Football in Berlijn op. Hier heeft hij met veel initiatief, zelfstandigheid en passie bijgedragen aan een inclusieve samenleving waarin iedereen zich welkom voelt. Hij heeft onderzocht én ervaren vanuit theorie en praktijk welke leiderschapsstijl het beste bij hem paste als oprichter en organisator van Terrible Football, waar inmiddels honderden mensen aan verbonden zijn. Dit alles deed hij vanuit een aanstekelijk authentiek enthousiasme.
Michelle richtte na haar internationale ervaringen bewust de functie ambassadeur internationalisering IVS op en heeft deze op talrijke manieren vormgegeven. Dit deed ze omdat ze het iedere verpleegkundige (en diens patiënten!) gunt om meer begrip te hebben en af te stemmen op culturele verschillen. Vanuit passie en authenticiteit en met een flinke dosis culturele sensitiviteit heeft ze veel mensen aangestoken met het internationaliseringsvirus. Hier kan niet snel genoeg een pandemie van uitbreken!
Leontien Dohmen (Farmakunde) heeft veel extra tijd en werk gestoken in het monitoren en daarmee het in toom houden van de corona-epidemie op Bonaire. Dat deed ze door netjes en vakkundig een epidemiologische spreadsheet op te zetten en passend beleid te ontwikkelen.
Kim Bunnik (Mondzorgkunde) heeft studenten begeleid op het gebied van het bijwerken van taalachterstanden, het leren structureren van werk en ze zorgde ervoor dat studenten zich thuis voelden, zowel binnen hun opleiding als op de HU. Ze heeft daarin voortdurend gereflecteerd op wat de juiste interventie was en hoe ze haar eigen grenzen kon bewaken. Dit alles deed ze met veel zorg voor anderen.
Seerit Singh (Huidtherapie) heeft zich met veel toewijding en hard werken gericht op het introduceren van het vak ‘huidtherapie’ bij dermatologen, professoren en artsen in opleiding in India. Haar intentie is een lange termijn verbinding aangaan tussen Hogeschool Utrecht en het academische ziekenhuis in Himachal Pradesh, bijvoorbeeld op het gebied van tele-dermatologie.
Sofie Bresser (Verpleegkunde) ontwikkelde zich tijdens haar studie tot docent van de honourscursus Persoonlijk Leiderschap waar ze nu verantwoordelijk is voor 15 studenten. Dat is voor haar overduidelijk het gevolg van de “magie van honours”, zoals Sofie dit noemt. Deze magie wil ze op zoveel mogelijk anderen overbrengen.
[1] Het honoursonderwijs van de Hogeschool Utrecht is er voor alle ambitieuze studenten die hun talenten willen ontwikkelen, lef hebben en het verschil durven maken voor de beroepspraktijk en de samenleving. Honourstrajecten volg je naast je opleiding en dat vraagt een extra investering. Je verdient er geen studiepunten mee, maar sterren.